حضرت محمد صلی الله و علیه و آله بهترین و والاترین فرستاده الهی، همان شخصیت نورانی و پر افتخاری است که خداوند در قرآن کریم بارها شخصیت و خصائص ممتاز او را ارج نهاده و با بهترین کلمات او را ستوده است. از جمله در وصف رسالتش فرموده: « (لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ إِنْ کانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُبِینٍ»[1] خداوند بر مؤمنان منت نهاد [نعمت بزرگى بخشید] هنگامى که در میان آنها، پیامبرى از خودشان برانگیخت که آیات او را بر آنها بخواند، و آنها را پاک کند و کتاب و حکمت بیاموزد هر چند پیش از آن، در گمراهى آشکارى بودند.
و یا در توصیف اخلاق بی نظیرش فرمود: «انک لعلی خلق عظیم»[2] و تو اخلاق بزرگ و برجسته ای داری. همچنین در مورد جایگاه رفیعش فرمود: « لَقَدْ کانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَنْ کانَ یَرْجُوا اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَ ذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرا»[3] مسلّماً براى شما در زندگى رسول خدا سرمشق نیکویى بود، براى آنها که امید به رحمت خدا و روز رستاخیز دارند و خدا را بسیار یاد مىکنند.
| Design By : Pichak |
